Samenvatting

Mensen die meer plezier hebben in hun werk, presteren beter. Dit is zichtbaar in cijfers van ziekteverzuim en financiële prestaties van organisaties. Dit boek geeft zeven indicatoren die individuen of veranderaars (zoals managers) handvatten geven om arbeidsvreugde te scheppen. Op een praktische en geïllustreerde wijze wordt de lezer meegenomen langs het pad van ontdekken, uitbreiden en op peil houden van de zeven bronnen van arbeidsvreugde. De zeven indicatoren bestaan uit:

1. Fysiek welbevinden. Een werkplek waar een medewerker zich veilig en gezond voelt.
2. Collegialiteit. De verbinding tussen mensen die elkaar op het werk ontmoeten (naast collega's ook klanten en leveranciers).
3. Waardering en vertrouwen. Waardering krijgen voor het werk en voor wie iemand is, versterkt zelfvertrouwen en eigenwaarde.
4. Goede prestaties. Voldoening die ontstaat wanneer aantrekkelijke resultaten en effecten zichtbaar zijn.
5. Groei. Kernkwaliteiten en talenten tot ontplooiing brengen.
6. Werken met hart en ziel. Uitdrukking geven aan authenticiteit en verlangens realiseren.
7. Hogere zingeving. Ertoe doen voor anderen.

Wat spreekt mij aan?

De schrijver biedt een uitgebreide en praktische 'etalage' aan instrumenten om zowel op individueel als op team/organisatie niveau aan de slag te gaan met arbeidsvreugde. De talloze kaders, praktijkvoorbeelden en modelletjes ondersteunen de inhoud op een aantrekkelijke en afwisselende wijze. Eén van de praktijkvoorbeelden dat mij inspireert is het verhaal over de portier.

Tijdens een reorganisatie vond de directie dat een aantal functies samengevoegd moesten worden. Zo ook die van de portier. In plaats van eenzaam bij de slagboom staan, zou hij administratieve taken erbij krijgen en de slagboom op afstand gaan bedienen. Taakverrijking dacht de directie. De portier weigerde, hij wilde niet bij de poort vandaan. Hij kende iedereen die passeerde en wist eerder dan de leidinggevenden of iemand ziek was. Hij voelde zich verbonden met de mensen en door hen met de fabriek. Hij was HUN portier en door het bedienen van de slagboom 'voedde' hij de fabriek.

Dit voorbeeld inspireert me omdat het aantoont dat een functie méér is (of méér kan zijn) dan een optelsom van taken, vaardigheden en verantwoordelijkheden.

Wat spreekt me minder aan?

Ik heb een paar keer tijdens het lezen het idee gehad dat zaken herhaald werden. Dat is ook wel logisch als het boek gezien en gelezen kan worden als een etalage van mogelijkheden en de lezer er die dingen uit kan halen die voor hem bruikbaar zijn.

Aanbeveling

De talloze modellen, tabellen, praktijkvoorbeelden bieden voor iedereen en vooral voor veranderaars inspiratie en praktische handvatten om arbeidsvreugde te scheppen.