Ik kwam het volgende stukje tegen op de scheurkalender "Overwin & Groei in werk en leven 2014".

"Waarom zou je niet een eigen leven leiden en ontwerpen?"

Deze uitspraak is van de Duitse filosoof Friedrich Nietzsche. Hij beschouwde belangrijke persoonlijke beslissingen niet als op zichzelf staande gebeurtenissen, maar als een nieuwe schakel in een lange keten die gevormd wordt door iemands eerdere beslissingen, handelingen en ervaringen.

Nietzsche interesseerde zich vooral voor één aspect van belangrijke beslissingen, namelijk de mogelijkheid om richting aan je leven te geven.

"Worden wie je bent", het lijkt een open deur maar Nietzsche bedoelde daarmee dat zijn lezers moesten afstappen van hun normale denkwijze, dat ze complexe zaken niet zouden simplificeren, dat ze zouden erkennen wie ze zijn en zich tegelijkertijd die o zo belangrijke taak zouden herinneren: het definiëren en bijschaven van hun karakter. Nietzsche beschouwde mensen in potentie als kunstenaar die hun leven en zichzelf scheppen.

Het verleden is het ruwe basismateriaal waarmee ze moeten werken, een soort klei die vormbaar is. Een deel is al gevormd door andere mensen, bijvoorbeeld je ouders. Een deel van het basismateriaal is fraai, een deel minder en een ander deel is ronduit lelijk.

Mensen moeten dan ook beschikken over discipline, zorg, doortastendheid, vasthoudendheid en vastberadenheid, moed en verbeeldingskracht om werkelijk kans te maken hun karakter te vormen en te worden wie ze zijn.

Nietzsche geloofde dat mensen die zich hier niet mee bezig houden, uiteindelijk een leven leiden dat door anderen was bedacht.

Mijn opmerking

Nietzsche bevestigt hiermee mijn overtuiging, dat zelfbewustzijn een krachtig middel is om het eigen leven vorm te geven.

Tevens zie ik raakvlakken met 'de zeven eigenschappen van effectief leiderschap' van Stephen Covey, waarbij Covey aangeeft dat ieder mens de 'programmeur' is van zijn eigen programma en waar Nietzsche spreekt over de kunstenaar die het ruwe basismateriaal kan vormgeven.